21 jun En zo is het gekomen
En zo is het gekomen….
Zo lang als ik mij kan heugen sta ik graag in de keuken. Bij mijn moeder begon ik met de mise-en-place: het snijden van groentes. Zo sta ik dan ook op de foto, bovenop een krukje de champignons te snijden voor de kaasfondue.
Pakjes en zakjes
Bij mijn opa en oma maakte ik graag zandtaartkoekjes. Vooral die in de vorm van een grote sigaar waren favoriet, want die kon je lekker langzaam oppeuzelen. Mijn opa was chef-kok en als ik één ding heb meegekregen, dan is het wel het koken met verse producten die vaak rechtstreeks uit de moestuin kwamen. Pakjes en zakjes kwamen er bij ons thuis niet in, dat was vloeken in de kerk. Zo leerde ik dat je met verse producten redelijk snel een heerlijke maaltijd op tafel kon zetten.
Wat je in je mond stopt…
Toen ik rond mijn 18e de ziekte van Crohn kreeg, werd ik me er nog meer bewust van dat hetgeen ik in mijn mond stopte mijn gezondheid beïnvloedde. Ik leerde al snel dat een avondje doorzakken betekende dat ik (en mijn buik) de rest van het weekend moest bijkomen. Ik leerde echter ook wat verlichting gaf.
45 jaar en vage klachten
Zo rond mijn 45e kreeg ik allerlei vage klachten. Hevige bloedingen tijdens mijn menstruatie, hartkloppingen terwijl ik rustig in bed lag te lezen, zenuwtrekkingen van mijn kuiten tot aan mijn schedel, het gevoel of er mieren onder mijn huid liepen… De huisarts wist er geen raad mee. Hij verwees me door naar de neuroloog, maar die kon ook niets vinden en stuurde me onverrichterzake weer naar huis.
Rock bottom en terug
Het lukte me ook steeds minder goed om knopen door te hakken, wat me heel erg hinderde bij mijn werk als jurist. Toen mijn moeder ziek werd en later overleed, was dat de druppel. Ik was op. Ik kreeg sombere gedachtes, in de trant van “als ik nu tegen een boom aanrij is het tenminste allemaal voorbij”. Ik herkende mezelf niet meer terug.
Taboe
Na lang aarzelen deelde ik dit met een vriendin. Zij herkende dat gevoel, had er zelf ook last van, maar durfde het ook niet uit te spreken. Toen ben ik me er meer in gaan verdiepen. Het kwartje viel al snel: dit waren allemaal overgangsklachten! Later bleek dat veel vriendinnen met dezelfde klachten rondliepen, maar het moeilijk vonden om erover te praten.
Hormonen
Ik ging op zoek naar middelen om me uit de ‘shit’ te halen. Uiteindelijk kwam ik uit bij HRT (Hormone Replacement Therapy). Ik nam de kans op borstkanker op de koop toe, omdat ik wist dat het dodelijker was om tegen een boom aan te (willen) rijden. Een paar jaar heb ik hormonen geslikt. Eerst Zoely, een anticonceptie pil met bio-identieke hormonen. Later ben ik overgestapt naar Femoston, die specifiek op de overgang is gericht. Vorig jaar ontstonden er echter leveringsproblemen. Als een soort junkie schoot ik in de stress toen ik het einde van mijn strip naderde en er nog geen nieuwe voorraad was. Toen besloot ik dat het anders moest.
Lijf in balans, hormonen op orde
Ik ben gaan onderzoeken hoe je op een natuurlijke manier de hormoonbalans kan verbeteren. De lockdown zorgde voor ruimte in mijn agenda, vanwege een terugloop in de juridische opdrachten. Die ruimte heb ik benut om een opleiding te doen tot Trainer Hormoonfactor. Ik kreeg een schat aan informatie over hoe je onder meer met voeding, sport en mindset je hormonen in balans kunt brengen. Tijdens de opleiding werd ik zo enthousiast dat ik een tweede bedrijf ben gestart zodat ik ook anderen kan helpen: Hormologic. Met overgangsklachten, maar ook met andere hormoon gerelateerde klachten zoals migraine, PCOS, insulineresistentie, darmklachten en bijnieruitputting.
Nog steeds ontdek ik nieuwe, interessante feiten die ik graag met je deel zodat jouw zoektocht niet zo lang duurt als die van mij en je je snel weer beter gaat voelen.